Back to basic: over hout verzamelen en iets met modder

Afgelopen maand weer flinke vordering gemaakt met het hakken van het hout, en ook de opslag is inmiddels gereed. Mooie frames vinden we zelf!

En ja, al het hout dat her en der al in hapklare brokken lag is inmiddels verzameld, en ligt ook mooi opgeslagen in de hokken!

En ook nog een heel stuk met tè grote brokken, die als ze gedroogd zijn nog moeten worden gekliefd.

Maar daar draait manlief zijn hand niet voor om. Petit a petit zal dat ook allemaal de hokken in verdwijnen 💪👍

Op deze foto’s was een niet al te mooie lucht te zien steeds. Helemaal niet verkeerd om te werken, maar uiteraard was er ondertussen ook best wel mooi weer. En daar genieten we dan extra van! Een heerlijk zondagje freubelen: achterlatertjes maken dus! En zoals de naam al zegt: ik laat ze overal en nergens achter, met als doel: een glimlach op het gezicht van de vinder te toveren! Zo leuk om te doen!!

Kleine impressie:

En uiteraard op zo’n dag ook even extra tijd voor de viervoeters. Piep krijgt dan een uitgebreide kam-/knipbeurt, en ja, ook de pedicuur kwam langs. Niet helemaal zijn ding, maar toch nodig af en toe 🤪

En Chandeleur is ook altijd een momentje om lekker bij stil te staan en mee te doen aan de traditie, yummie!!! (Een traditie met NL tintje zelfs, haha!)

Uiteraard werd traditioneel moeders in NL even gefeliciteerd met haar verjaardag: hieperdepiep!!

En dacht PP dat hij in NL slecht weer had???? Nou, hier kwam het toen ook met bàkken uit de hemel 💧

Joehoe vrouwtje!! Ik hou niet van regen, ik wil naar bìnnen!!!!! En wel nù!!!!

Daarnaast was ook nog eens koud, bah! Dus maar met beide viervoeters lekker bij de kachel gebleven.

En hoe gaat het met die 2 viervoeters? Kunnen ze het een beetje met elkaar vinden onderhand? Nou….. het gaat. Sfink trekt zich niet zo heel veel aan van Piep en deelt nog wel eens een goede mep uit als Piep te dicht bij komt. Maar Piep vindt het nog steeds nix als zij aandacht krijgt. En moet er dan meteen met zijn grote hoofd ook bij in de buurt zijn. Tja…

Goed, na terugkeer van PP weer even de tijd genomen om een dorpje in de buurt te bezichtigen: La Bastide de Virac.

Hardstikke leuk dorp, de moeite waard van een visite. En zoals in al deze dorpen, ook hier wordt meegegaan met de tijd. Maar of dat nu in esthetisch opzicht een verbetering is???? 🤔

En we vonden ook nog een leuke route in Bessas, een dorpje net naast Vagnas, waar heerlijk gewandeld kan worden in de natuur. Ehhhh…. niet alleen gewandeld vrouwtje!! 🤡 Badderen in heerlijk vers water, toppie!!

Maar lang luieren zit niet in onze aard, en dus begonnen we al weer aan een volgend plan: het bomen-planten-plan. Cypressen, coniferen, laurier en olijfbomen, die mogen in deze omgeving niet ontbreken.

We vonden een goed en betaalbaar tuincentrum waar we ook goed werden geholpen met tips. En zo togen we met een auto vol groens weer naar huis. Zo vol dat Piep echt even zijn plekkie achterin moest afstaan. Maar da’s geen punt vrouwtje: ik pas best wel op een stoel!

PP hakte voor het plaatsen van de boompjes weer de nodige gaten in de rotsige grond. Bikkel!

En nu maar groeien!!! Het is er groeizaam weer voor, met nog steeds af en toe een flinke bui. Helemaal goed.

Nog ff wat bladeren rapen, dan komen de boompjes ook wat mooier tot hun recht. Ràpen PP, niet gooien!!! Tssssss….

Tja, ‘wat’ bladeren???

Oef, het lijkt wel of hier alles in grote getale aanwezig is. Maar…. ook deze aanhangers weer geleegd. En weer wat meer opgeruimd.

Gisteren waren we na dit bomen- en bladerenplan eigenlijk van plan om alleen nog even een klein klusje te doen, zoals een paar stekken in de aarde zetten (ik). Of een andere olijfboom die al wel in de tuin stond even snoeien (PP).

Maar, zoals het vaak bij ons gaat, denken we ook weer verder na. Zoals over het ‘waterplan’. Over de opvang van het overloopwater van de bron. Iets dat in het verleden in het open bassin werd gedaan dat lager op ons terrein ligt, maar waar al tig jaar niets aan was gedaan. Net zoals alles trouwens, maar dat is de oplettende bloglezer al duidelijk geworden.

Het gevolg van niet onderhoud maakte dat er een heftige laag met water, blub en andere troep in is onstaan. En ja, dat moet er uit voordat we een plan kunnen opmaken voor wat te doen.

PP wilde weten of er een afvoerput in de bak was gemaakt, wat logisch zou zijn geweest om deze leeg te kunnen laten lopen. Maar hij vond deze niet. Vervolgens boorde hij een paar gaatjes in de muur zodat het water nu wèl weg kan stromen en ik besloot toen ook maar mijn laarzen te gaan pakken en tja, van het één komt het ander…… afvoer van die meurende zooi, gàtvèr!!!!!!

Nu al DE selfie van het jaar 2024 😂

Toen het echter op een gegeven moment ook nog eens begon te stortregenen, stopten we er ècht mee.

Enough is enough!! Volgende week verder. Vandaag dit stukkie even schrijven en verder een ècht rustige middag, ook weer met Nederlands weer: grijs, grauw en soms met regen. Ach, goed voor de plantjes.

Dan de kamer maar opfleuren met bloeiends uit de tuin.

Fijne zondagmiddag nog aan alle lezers en veel groeten uit Bertrandes!!

We zijn lekker bezig, en dat houdt ons warm

Geen nieuw berichtje van ons op het blog?? Dat betekent niet dat we nix doen. In tegendeel….

We vierden lekker Oud en Nieuw, met door PP vers gebakken Appelflappen en mijn traditionele huzarensalade. En een glaasje bij de tv op middernacht, mèt de Vrienden van Amstel. Heerlijk genieten!! Zeker ook omdat er hier geen vuurwerk is, ik zeg 👍.

En alsnog iedereen een “Bonne Année” vanuit een huis dat er nu even anders uitziet als een jaar geleden😂.

Om na al het lekkers van de Kerst toch nog een beetje aan de conditie te werken, verkenden we te voet een stukje van de omgeving. We liepen via de wijnvelden de heuvel op die bij ons aan de ingang ligt. En wat een mooi zicht op ons pand(je) heb je van daar!

En omdat het ook niet altijd mooi weer is hier, pakten we op een grijze saaie dag mijn Gup om de ‘Plus Beau Village Montclus’ in de buurt te gaan bekijken. Lekker rustig in deze tijd van het jaar.

Parkeren geen enkel probleem, en ook een bankje voor een kleine picknick was beschikbaar. Mèt stukkie groen voor Piep. Toppie dus!

We maakten in het oude jaar ook nog even een mooie langere rit, dit keer naar ‘La Dent de Rez‘. Een prachtige rit om er te komen, en ook super om daar ter plaatse te zien. We gaan zeker terug om daar ook de wandeling nog een keer te maken!

En waarom gingen we nu precies daar naar toe?? Nou, omdat wij vanuit onze achtertuin daar precies op uitkijken!!! Daarom dus!!! Maar om dat uitzicht goed zichtbaar te krijgen, moet er wel eens een keer (voor het eerst in tig jaar) wat onderhoud in de tuin worden gepleegd. Dus: bomen neerhalen!!

En dat was wel even aanpoten!!! Er werd flink doorgewerkt, heerlijk als het koud maar droog is. Van het werk word je al warm, en het hout dat daarna overblijft zorgt weer voor warmte voor de volgende jaren als het droog genoeg is 😁

Alles voor de warmte 🥵

Wat we voor ogen hadden ligt inmiddels neer. Taakverdeling: samen neerhalen (d.w.z. PP zaagt en ik probeer de boom de goede kant op te trekken, wat overigens best aardig lukt). PP zaagt vervolgens in ‘hapklare’ brokken en ik zorg voor de afwerking, aanmaakhoutverwerking en verzameling.

Zo is er inmiddels al een aardige verzameling ontstaan. En nog heeeeeel veel om onder handen te nemen.

En dit heeft ook geleid tot: tatatata!!!! Het beoogde uitzicht uit de achtertuin (en de woonkamer) op: jawel!! La Dent de Rez!!!!! 😍

Maar ja, dan heb je die hapklare brokken, maar dan moeten ze ook een plek krijgen om rustig overdekt te kunnen drogen. Anders zijn ze ook niet kliefbaar.

En dus togen we tussendoor ook nog naar Aubenas, naar onze vrienden van l’Entrepot du Bricolage. Want op hun site hadden we de goede materialen gevonden die we nodig zouden hebben om een aantal houtopslaghokken te maken. Maar je raadt het vast al (als ik dit zo schrijf tenminste): wat we online hadden gevonden en ‘en stock’ stond, bleek niet alleen niet ‘en stock’, maar helemààl niet de winkel aanwezig 😫. Iets met een verkeerde barcode of zo. Na tussenkomst van meneer de bedrijfsleider werd gelukkig wel een oplossing gevonden. En zo togen we toch met al het benodigde materiaal naar huis. Voor ons net op het goede moment, want het zou de dag erop gaan regenen, en wil je überhaupt de grond in komen met wat dan ook, dan moet de grond wel nat zijn.

Er werd inderdaad een dag later voortvarend begonnen met het in de grond slaan/boren van de palen. Soms zit het mee, maar ook soms zit het tegen….. en moest er grof geweld aan te pas komen 💪

Het was me het klusje wel!!!

Maar na een goede dag slaan op palen, boren en zelfs met de hand uitlepelen van stenen-slijpsel uit de gaten door moi (uiteraard in goed gezelschap!!)

staat er nu een mooi frame. Dat ook nog eens kan dienen als fraaie afsluitingen voor alle ‘verzamelingen van goedbedoelde allerhande meuk’ (zoals we het maar zullen noemen 😉 ) van de buren. Kijk, dat zijn nu mooi weer 2 vliegen in 1 klap).

Binnenkort de dakplaten erop leggen, maar first things first. Want als het mooi weer is om te zagen, dat maar eerst. Alles wat neer ligt, kan alvast drogen.

Zijn we dan alleen maar aan het werk geweest? Nou neuh hoor!

We lieten ook nog voor ons werken 😏. Want het was tijd voor de afspraak voor de ‘étude de sol’, oftewel het grondonderzoek dat gedaan moest worden in het kader van de nog te plaatsen septic tank.

Hele aardige man, en ondanks dat het vroor dat het kraakte was ie op tijd (!) en up to date met zijn info. Hij deed de diverse tests en komt binnenkort met de resultaten en aanbevelingen. Daarna kunnen we offertes opvragen.

Een beetje kokkerellen en genieten van onze plek hoort er ook altijd bij. Koud weer?? Dan is het tijd voor een klein pannetje erwtensoep!!! Heerlijk!!!

En als er in Binnenstebuiten een lekker receptje langs komt, mooie gelegenheid om dat dan nu een keer te maken. Deze was van onze favo kok uit dat programma, Ramon Brugman: Hartige taart met groene kool, spekjes en knolselderij. Aanrader!!!!

En omdat we het echt niet konden laten, maakte PP gisteren voor het eerst na ons vertrek vanuit de Ariège zijn beroemde ’torentje canard’. Nou ja, het werd niet helemaal een torentje, want de rondjes zitten nog in een doos ergens in huis. Maar het smaakte weer als vanouds!!! (En nee, ik weet zelf nog steeds niet wat ie er allemaal in doet, en ik wil het ook niet weten, haha! Het blijft ‘superbe’!!!)

En in de avonduren werden er de nodige haaksteken verzet.

Een erg tijdrovend maar zo dankbaar werkje was het cadeautje voor de verjaardag van onze buum. Geheel geïnspireerd op zijn eigen look, en dus ook geen patroon beschikbaar. Zelf was ik al tevreden met het resultaat, maar hij helemaal. En daar doe je het voor, toch??

Wat andere maaksels die in januari ook werden gemaakt

Dus jullie zien, we vervelen ons echt niet!

Over liefde en de ècht laatste grote klus voor dit jaar

Liefde is: samen zorgen voor warmte!

Jaja, wij gaan door voor de meest charmante foto van 2023, that’s for sure 😂. Maar da’s echt onbelangrijk: er moet voor voldoende hout worden gezorgd, omdat onze open haard de hoofdverwarming is voor ons hele huis. Tenminste: de betaalbaarste optie, gezien de huidige elektraprijzen.

En dus: eerst zagen, daarna klieven en niet te vergeten laten drogen. Minimaal een jaar, tenzij de bomen al dood zijn, dan kan het korter. Maar dan nog moet het hout ff drogen. Dus het is zaak wel goed te plannen dat er voldoende op voorraad is. Maar dat is PP wel toevertrouwd.

Dus zoals ze altijd zeggen: 3x warmte van 1 stukkie hout 💪😉.

Uiteraard werd dit alles uitgevoerd onder de goede begeleiding van onze hoofd opzichter Piep! Wel ff zoeken om ‘m te vinden, hij blijft namelijk op zekere afstand, want herrie vindt ie nix. Watje!!!

Maar dat alles in deze voorfase van brandhout zal deze dame een zorg zijn: het kacheltje moet aan zijn, en dan zit (of ligt) ze meteen op rang 1.

En joehoe!! Vergeet mij niet…. ik hou ook van warmte!!! Gelukkig gaat het iets beter tussen deze 2, nou ja…. Sfink trekt zich niet zo veel aan van Piep, als ze hem al hoort want ze is vrijwel doof. En zien doet ze ook al niet veel. En Piep houdt haar nog steeds zo veel mogelijk in de gaten – en wij hem. Tja…

En met enige vertraging door de Coronaperikelen konden we deze maand eindelijk beginnen aan 1 van de nog wachtende grote buitenklussen: de omheining van ons domein. Onze assurance had daar al op aangedrongen (sterker nog: het was al in de polisvoorwaarden vermeld), maar buiten dat, zelf zagen we daar ook inmiddels wel de noodzaak van in. Het is een geruststellend idee dat Piep rustig kan rondlopen zonder dat ie de buurkatten weer de stuipen op het lijf jaagt. Maar wat nog belangrijker is: dat ongenode gasten buiten ons terrein blijven.

Want PP vond op een gegeven moment ’s morgens vroeg al deze ‘voetjes’ in het grind

Uiteraard loopt er bij ons ook het nodige ‘wild’ rond, en dat is normaal op zo’n stek, maar dit was wel een uitzonderlijk spoor. Bij nader onderzoek bleek het een gezellig stel viervoeters te zijn, waarschijnlijk uit het Parc Animalier dat nèt over de heuvel richting Vagnas ligt. Zij waren eerst bij ons komen kijken of er wat te snaaien was, en toen dat niet zo was, vertrokken ze naar de buren om zich daar tegoed te doen aan hun plantjes en de groente in de tuin.

Ik kan me de slapeloze nachten nog heel goed herinneren van toen we op Beauregard nog geen hek om ons terrein hadden en de koeien van de toenmalige buurman aan de overkant ons terrein kwamen ruineren 🥱, dus nee! Dit niet nog een keer….

Zoals altijd weer leboncoin afgestruind, dit keer naar houten paaltjes, en yes: weer een mooie partij gevonden. Van iemand die ze voor eigen gebruik had gekocht, maar toch andere plannen had gekregen. In Alès, dus niet al te ver weg. We begonnen met een leuk partijtje van 100 stuks.

Deze haalden we op een zaterdagochtend op, en eerst waren we van plan pas na het weekend te beginnen met plaatsen. Het had echter nèt goed geregend in de weken ervoor, en met de vorst en het ontdooien daarna was de grond prima geschikt voor paaltjes slaan. En dus direct na aankomst thuis toch al begonnen 💪

Na 2 dagen slaan waren we al dusdanig door de voorraad heen dat we besloten toch nog een 2e ladinkje van 50 stuks te gaan halen (gelukkig had ie die nog, toppie!!).

En ook die sloeg PP er allemaal in. In totaal 141 paaltjes zijn er de grond in gegaan!!!!! 💪🙄🤪

Wel met wat onderbrekingen hè? Want die kanjer van mij kan veel, maar wat was dit een zware klus die hij alleen moest doen!!! Ik krijg die palenrammer namelijk slechts met moeite omhoog, laat staan daar nog mee slaan ook. Maar goed, ik ben dan van de hand- en spandiensten. Ook nuttig.

Een errug leuke onderbreking was een verlate Sintverrassing. Hadden we zelf dit jaar bedacht niets aan de Sintviering te doen, kregen we op de èchte verjaardag van de Sint nog een verrassingsdoos uit NL van Margreet en Peter. Zo lief!!!

Om even de spieren de rust te gunnen, togen we tussendoor een dagje richting Vals les Bains. Altijd leuk, maar zeker met de herfstkleuren daar. Leuk overnachtingsplekje ook, midden in het centrum.

Teruggekomen weer volop energie, maar na het slaan van alle palen was het ook wachten op het gaas. Dat was besteld, maar moest uit Duitsland komen. Die ‘wachttijd’ gaf ons wel mooi de gelegenheid om de grond rondom de palen even te maaien, anders zou het ondoenlijk worden om het gaas te gaan plaatsen. En bovendien werd het wel eens een keer tijd dat er aan dit stuk weg, dat gezamenlijk eigendom is met de buren, wat onderhoud zou worden gedaan. Tijd om de bosmaaier weer uit de opslag te halen dus.

Het gaas kwam mooi volgens de planning binnen en ja, direct daarna weer door dus. En eigenlijk liep dat gesmeerd. Of moet ik genageld zeggen?? 🤔

Zoals te zien op deze laatste foto: het was al donker aan het worden toen net voor het afgelopen weekend het laatste gaas werd aangebracht. Echter ‘slechts’ op de hoognodige plekken met krammen vastgezet, want die waren ook op een gegeven moment opperdepop. Ook die werden besteld en dat gaf ons weer even de ruimte om dit keer een uitje te plannen naar de Kerstmarkt in Ruoms.

Het was er gezellig druk, helemaal niet tè druk – tenminste niet de drukte die wij in NL gewend zijn rondom de Kerst.

Nog een leuk detail in Ruoms: de ’treksnack’, zoals ik het altijd noemde. Moest het zelfs even op Wikipedia opzoeken hoe dat wèl heet: een automatiek, zoals in NL de FEBO bijvoorbeeld. Alleen hier in Ruoms geen kant en klaar gebakken kroketten en frikadellen (helaas), maar…. kijk zelf maar! Je zult maar nèt ff nog iets nodig hebben op een dag/avond/nacht dat er niets open is… 👍

De krammen ook weer binnen de beloofde 24-uurs levering op tijd binnen, en dooooooor dus!! Maar liefst 141 paaltjes, 350 meter gaas en ca. 1000 krammen verder: alles zit nu ècht vast!!! Ik zeg: topjob!!

En niet alleen wij zeggen dat: het weinige verkeer dat bij onze ingang langs gaat (dat weggetje gaat nl. door in een ‘jaagpad’) stopt allemaal even bij ons tijdens onze werkzaamheden om te zeggen dat het er zo goed en verzorgd uit gaat zien! Net als onze postmeneer en de 2e locoburgemeesteres overigens 😊. Altijd leuk om te horen!

Volgend jaar een poort plaatsen, alleen willen we dat pas doen nadat de SPANC is geweest voor de septic tank en die werkzaamheden ook zijn gedaan. Want met welk materieel er nog door moet worden gegaan weten we (nog) niet. Wordt vervolgd dus.

En wat deden we nog meer in de afgelopen weken??? DE Kerstboom opzetten uiteraard. Traditie, en zoals altijd weer errug duurzaam en errug Paars.

Ma Flodder is er niets bij…. die bròek!!! en die schòenen!!!! Nou ja zeg!!! 😂

Maar: hij staat weer!!

Gisteren hebben we als laatste klusje in huis nog de gordijnen aangebracht, en vervolgens de ècht allerlaatste Kerstboodschappen gehaald. Ook toen weer verbazingwekkend rustig hier in de winkels.

Als je naar buiten kijkt zou je ook eigenlijk echt geen Kerst verwachten nu: het is constant stralend weer, en de afgelopen week tussen de 15 en 19 graden buiten. Bizar!! Maar wel mooie luchten daardoor….

Hier staat de Top 4000 al weer de hele dag op, evenals de stoofpeertjes. Dat laatste ruikt ook al zo lekker, en maakt het toch Kerstig. Wij gaan onze vermoeide spiertjes even wat langer rust gunnen en van een aantal heerlijk kneuterige dagen genieten en weer eens lekker uitgebreid kokkerellen 🎄😋.

Nog even een Kerstcadeautje bij de buren afgeven, en dan met een Kerstig drankje genieten van een zonnetje in de tuin. Zin an!

We wensen iedereen hele fijne Kerstdagen en een mooie Oud en Nieuw viering!!! En tot volgend jaar!!!

De laatste loodjes…. nou ja, voor het binnenwerk dan 😎

De vlag kan uit, want…. binnen is nu alles qua grote verbouwwerkzaamheden gedaan 🥳🎈.

Het heeft even geduurd, ook dit stukje schrijven, want ook wij moesten er na 3 jaar eens aan geloven: we werden geveld door het Coronavirus. Ja ècht 🤨. Het was prima weer en we waren nèt een paar daagjes weg, lekker weer eens naar Thueyts, een plaatsje waar we voordat we naar Frankrijk verhuisden veel kwamen omdat we er in de buurt vaak kampeerden.

Gelukkig wandelden we daar nog wel even rond

en PP maakte nog de prachtige klim van de Echelle du roi en bezocht het Pont du Diable

maar na de overnachting konden we halsoverkop weer terug omdat het virus bij mij al was toegeslagen. Mèn, wat was ik beroerd!!! PP volgde een dag later, toen we gelukkig al weer thuis waren. Wij dachten eerst ‘gewoon een griepje’, maar toch maar even getest, en ja: Corona.

En of het nu kwam dat wij het beiden nog nooit hadden gehad, we waren er beiden echt behoorlijk ziek van. En nu, bijna 1,5 maand later beiden ook nog steeds niet helemaal fit. Nou ja, moet verder maar slijten. Hebben we in ieder geval anti-stoffen voor de komende maanden 🙄

Beetje verlaat begonnen we dus 2 weken geleden aan het allerlaatste kamertje van het huis, dat ècht nog aangepakt moest worden: de Paul en Piep cave 😎.

Voorheen de badkamer, maar door ons al maanden niet meer in gebruik als badkamer. Maar nog wel te ontmantelen. Zonde hè, dat prachtige roze bad???

Dat moest er uiteraard uit, en bleek nog wel even een dingetje. Want het gevaarte bleek, na het weghalen van al het tegel- en uiteraard nog weer meer broddelwerk, geheel van gietijzer te zijn. Mèrde!!!!

Gelukkig bood de steekwagen uitkomst en ligt het gevaarte nu in de tuin op een eventuele nieuwe bestemming te wachten.

Nog even een laatste staaltje oud prutswerk in dit huis…. Duidelijk is dat er in het verleden een probleem is geweest met het water. Waarschijnlijk bevroren leidingen, die ‘vakkundig’ bleken gerepareerd met allerlei stukken staal, aan elkaar geknoopte koppelingen en uiteraard afgebonden met -what else?- een oude sjaal, die ingemetseld zat. In het begin toen we nog douchten daar in het bad vonden we het al uiterst vochtig in die ruimte, maar nu was echt wel duidelijk waar dat vandaan kwam. Tja….

Mooi, alles in ieder geval weg, en heel fijn was dat onder het ophoginkje de tegels gewoon doorliepen, dus dat was een kwestie van schoonbikken. En ook mooi was dat mijn zoekactie op leboncoin (de Franse marktplaats) resultaat had opgeleverd: ik had een adresje in de buurt gevonden waar we voor een mooi prijsje nog een leuk stapeltje van deze dubbel-hardgebakken-tegels in bijna dezelfde kleur konden krijgen!!! Helemaal top!!!

Maar voordat aan die klus kon worden begonnen, moest het ècht aller-allerlaatste oude enkelglaskozijn eruit

en plaatsmaken voor een nieuw kozijn. En natuurlijk moet manlief dan weer hobbyen: slijpen en hakken!!!! Want alles past uiteraard nèt weer niet.

Maar ook dat lukte prima!

Waarna weer begonnen kon worden aan het aanbrengen van het metal stud werk, en de allerfijnste klus van alles: de isolatie. Wel de allerlaatste isolatie van het huis, dus nog ff doorbijten!

En toen: even een HOERAAAAAAA momentje! Voor de allerlaatste keer werd vriendje Levpano tevoorschijn gehaald en in elkaar gezet.

Bijna niet te doen in zo’n kleine ruimte, waarbij de platen precies de maat hebben van de breedte van de kamer. Maar ja, met ons 2-en krijgen we van die zware grote gipsplaten echt niet tegen het plafond aan geplakt. Fijn dat er dan zo’n gevaarte is dat uitkomst biedt!!

En toen kon eindelijk worden begonnen aan het aanhelen van de vloer met de eerder genoemde tegeltjes. Uiteraard moest er net nadat alles weer stofvrij was gemaakt wèèr worden geslepen, maar lukte het PP natuurlijk weer om er een mooi vintage vloertje van te maken.

Dubbel vintage kunnen we overigens wel zeggen. Want niet alleen de grijze tegeltjes die we kochten bleken er al wat jaartjes op te hebben zitten, nog nieuw in de doos gelegen in de kelder van een oude school. Denk dat de garantie toch al wel fors is verstreken, zelfs als we deze ‘fiche de controle’ uit 1957 toevoegen 😅

Maar ook de paar gekleurde tegeltjes die werden gebruikt om het patroon wat levendiger te maken waren super vintage: ze kwamen uit eigen tuin. Door mijzelf hoogstpersoonlijk afgetikt van een randje dat om de oude zandbak zat 😁. Als dat niet duurzaam is?????

Na deze exercitie moest de boel echt even drogen, en dus vonden we dat een goed moment om weer eens de omgeving te gaan verkennen. Pont Saint Esprit waren we al vaker doorheen gereden, maar nooit gestopt, dus togen we op weer zo’n mooie herfstdag die richting op.

Het Pont is inderdaad erg mooi, en zeker met de huidige herfstkleuren, alleen…. de rest is grijs en grauwig. Alles ook dicht, en de beide kerken en de oude muur stonden in de steigers wegens werkzaamheden. Die echt heeeeeel hard nodig zijn, want aan scheuren ontbrak het niet. We liepen even het centrum in, maar ook daar was niet veel te zien of te beleven. Voor mij overigens wel een goede gelegenheid om daar wat leuke frutsels achter te laten, maar daarover in een volgend blog meer.

Thuisgekomen bleek het nog prima weer voor een wijntje en zelfs nog buiten eten, toppunt van ontspanning!

Nòg meer ontspanning volgde door een gezellig bezoekje van lieve ex-gasten die het record houden v.w.b. aantal keren dat ze bij ons zijn geweest. Beauregard-familiebezoek 😍. Zo gezellig zitten kletsen dat ik helemaal vergeten ben een foto te maken, doos die ik ben. Helaas.

Toen de boel voldoende was gedroogd en nadat PP had gezorgd dat het plafond goed was gewit en de naden van de gipsplaten waren gedicht was het de beurt aan de dames.

Dames??? Jazeker! Ik kreeg bij het hatseflatsen hele goede hulp van Sfink… 😂

Inmiddels is alles 2x geschilderd, en kunnen de stopcontacten worden afgemonteerd, het kacheltje worden opgehangen en …. kan er ingeruimd worden!

Prima, want dan wordt de gang ook weer leeg en kunnen daar de plinten aangebracht worden, voordat er met kasten kan worden geschoven. We hopen dat er met deze Kerst ècht lekker binnen in een opgeruimd huis genoten kan worden! Ik zie de Paarse 🎄 al wel weer staan 🤪. En dat nu ruim één jaar nadat de caravaan is vertrokken.

Tot zover jullie weer even bijgepraat over de verbouwvorderingen van binnen in het huis van de afgelopen weken.

Naast dit alles werden we ook ‘verblijd’ met een controle van de SPANC, de controleringsinstantie voor waterwerken, o.a. het aanbrengen van septic tanks. Dat de huidige tank die er zit niet op norm was wisten we natuurlijk al, en nu kwam deze aardige man kijken wat we van plan zijn en hoe we dat in de nu geldende normen kunnen inpassen.

De keuze voor welk systeem kan en mag worden geïnstalleerd, wordt volledig bepaald door de vochtdoorlatendheid van de grond. En daarvoor werd door hem al een eerste meting gedaan

waaruit al snel duidelijk werd (eigenlijk al toen de beste man een gat boorde van 50 cm en er alleen dikke klei uit kwam) dat er een nader bodemonderzoek moet worden gedaan. En aldus gaat geschieden, eens kijken wat daar allemaal uit gaat komen.

Ontwikkelingen en werkzaamheden genoeg nog dus! Je zou er spontaan een zwaar hoofd van krijgen 😂

Maar ach, die herfstkleuren maken daarbij weer veel goed! Beter dan de nattigheid die ook in de laatste weken viel, en waarbij wij gelukkig nog goed gespaard bleven als we zo de nieuwsberichten mogen geloven. Wat een bofferds zijn we toch op – weer – zo’n mooi plekkie!!!!

Vakantiewerk?? Of Werkvakantie?? 🤔

Het is al weer een goede week in oktober, en nog steeds geweldig weer. We hebben genoten van de heerlijke maand september, prachtig weer om ‘vakantie’ te vieren, en een paar leuke uitjes gedaan.

Zoals èindelijk eens een bezoekje gebracht aan de Plus Beau Village La Roque sur Cèze en de waterval Sautadet die daar ligt. Stond al op de planning aan het begin van 2020, maar ja, iedereen weet wat er toen gebeurde….

Dus nu we er zo dicht bij zitten, was dit het eerste uitje, mèt overnachting op de prima camperplek aldaar.

De waterval is ècht prachtig!!!!

De volgende dag in die buurt nog rondgereden, en o.a. Cornillon bezocht. Helemaal geen dorpje met een ‘label’ maar zoals zoveel dorpjes hier in de buurt ook zeker een bezoekje waard.

Het openluchttheater …. had wat meer ‘in oude stijl’ afgewerkt kunnen worden, maar ach…

Ze gaan wèl met de tijd mee 😉

En ook bezochten we het al eerder op ons blog genoemde dorpje Banne.


Met mooie resten van een oud chateau.

Met een mooi panoramisch uitzicht

PP vond zelfs heel even de rust om te schetsen 👍

En ook in Banne werd de overnachtingsplek – naast de kerk – op zich goedgekeurd. Op zich?? Ja, prima, plat, mooie ruimte, mogelijkheid tot water tappen, legen etc. . Alleen die kerkklok hè??

We staan vaker naast kerken, en onze ervaring met die klokken is dat ze meestal tot 22.00 of 23.00 uur luiden en ’s nachts niet. Om 06.00 of 07.00 uur beginnen de meesten dan weer, alleen…. deze dus niet. Gewoon gezellig doorbengelen ’s nachts 😲.

Nou ja, we mogen niet mopperen. Thuisgekomen konden we weer heerlijk rustig bijslapen 😉. En ons voorbereiden op het volgende tripje. We zouden immers de hele maand september ‘vakantie’ houden.

Maar… daar werd een stokje voor gestoken. Want halverwege september lag het plaatselijke sufferdje in de bus, de ‘Echo van Vagnas‘. Daarin werd doodleuk aangekondigd dat vanaf het weekend van 9/10 oktober de ‘grotere’ departementale weg D255 overdag volledig wordt afgesloten. Tot maar liefst 9 januari!!! En laat die D255 nu de toegangsweg zijn naar de Chemin du Grand Bois waar wij aan liggen.

Dat betekent dat wij, als we vanaf Vallon Pont d’Arc met materialen naar ons huis terug willen rijden, òfwel over het slechts met een 4×4 begaanbare vervolg van de Chemin du Grand Bois moeten rijden (zeker niet aan te bevelen met de gemiddelde normale auto, en zelfs niet met de 4×4 die wij hebben met gipsplaten in de aanhanger) òfwel helemaal om moeten rijden via Bessas en Barjac, wat zo’n 30 km heen en weer meer betekent.

We vroegen bij de Mairie nog na hoe het zat, of er ook nog een ander omleiding zou komen, maar ook daar wisten ze niets anders te melden dan dat de weg volledig zal worden afgesloten.

Zijn we mooi klaar mee!!! Want er moest toch ècht wel wat aan de verzakking van de grond om het huis heen gedaan worden doen voordat het een keer goed gaat regenen. In de loop der jaren is die grond namelijk dusdanig weggespoeld dat op diverse plekken de fundering gewoon in het zicht lag, en da’s niet goed!!

Het was één van de klussen die we in het najaar wilden gaan aanpakken, maar nu met dit bericht van de wegafsluiting toch maar weer gelijk de werkkleding uit de kast getrokken.

PP zorgde er voor dat ie iedere dag eind van de dag nèt op tijd bij onze grindman in Vallon op de stoep stond (de rest van de dag zijn ze namelijk niet aanwezig: op klus!) voor 1,2 ton grind. Nou ja, niet het traditionele grind dat we uit NL kenden, maar het zogenoemde 0/20: met steentjes van o tot 20 mm. De volgende ochtend zorgden we dat de aanhanger dan weer leeg was gehaald en zo vulden we beetje bij beetje al het weggespoelde voorlopig als 1e laag direct tegen het huis gelegen aan.

Uiteraard op een bed van allerlei lagen met stenen die we gelukkig voldoende op ons eigen terrein hebben liggen. Maar wel ‘even’ bij elkaar moeten sprokkelen en naar de goede plekken moeten kruien… Heftig werk, maar zo kwam er een mooie stabiele ondergrond te liggen waar dus dat kleinere grind op gestort kon worden.

Ik ga overigens maar weer niets zeggen over alle spieren die we na dag 1 al weer goed voelden, haha!

En het was weer zover: bij het egaliseren van het terrein direct achter het huis, kwamen we nog weer een staaltje broddelwerk van de vorige eigenaren tegen. Zoals een lekkende wc afvoer. Het is ongelofelijk wat hier aan prutswerk is gedaan! Gewoon op een totaal kapotte buis een andere plakken (die dan uiteraard een keer gaat lekken) en hoppa….

Dat ding moet al jaaaaaaren hebben gelekt, bizar!! Maar goed, nu eindelijk vervangen voor een goede afvoer. Later nog maar even het in de muur gehakte gaatje dichtsmeren…

En passant kwam PP er ook achter dat de genoemde en inmiddels gerepareerde afvoer niet eens goed aangesloten was op de septic tank. Alles liep gezellig langs de tank het terrein op, wat voor de stankoverlast aan die kant van het huis zorgde.

Dus hij maakte ook daar een provisorische aansluiting voor. Provisorisch, omdat de hele septic nog moet worden vervangen.

Maar daar moet eerst de SPANC voor komen om te bepalen wat en hoe we dat volgens hun normen moeten doen, en vervolgens kunnen we daar offertes voor op gaan vragen. Maar daar zal ook op korte termijn niet aan worden begonnen, want ook voor aanvoer van dat soort materialen moet over de genoemde D255 naar ons pand worden gereden….. Tja, en voorlopig staat sinds afgelopen vrijdag dit vermeld aan het begin van de weg, dus het zal nog even ‘on hold’ moeten staan qua uitvoering.

Gisterenmiddag werd dus, na 13 van die aanhangwagens te hebben gehaald in totaal, de laatste geleegd. Pfffffff……

Maar met dit resultaat als gevolg!!! Wij vonden we dat dit echt wel een wijntje waard was!!!!

Samen met Margreet en Peter, die ons plekkie en het harde werk dat we al verricht hadden even kwamen bewonderen. Gezellig!!!

En, nu vakantie….. pppffff 😉😎

Het is September en nu ook zelf even genieten. De massa toeristen zijn inmiddels weer vertrokken naar huis en weer lekker aan het werk. De ontzettend warme dagen zijn voorbij en het is een mooie periode om ook zelf te gaan genieten. Toen we Ferme Beauregard nog runden was dit voor ons altijd een gezellige drukke periode. En nu gaan we zelf ook vakantie houden, ja oké we blijven voor het grootste gedeelte wel thuis en gaan zelf genieten van onze mooie plek. Helemaal niks doen, hhmmm, weet niet of dat er bij ons inzit.

Maar we hebben gezegd dat we geen werkkleding aan doen. In oktober gaan we weer verder, nu eerst even genieten en ook een paar uitjes maken.

En misschien wel slapen in ons eigen, zojuist weer in elkaar gezette, bed. Na bijna één jaar. Op 10 oktober zijn we vertrokken en ons nieuwe avontuur begonnen. En altijd geslapen in de camper bus en onze bungalow. En als de verflucht eruit is, nu weer in ons eigen bed en staat onze bungalow weer vrij 😎.

Het toilet

Het laatste onderdeel voor het kleinste kamertje ligt hier te drogen, maar hierover in een later verhaal meer.

En deze kleine ruimte is nu helemaal af, en waarschijnlijk de eerste ruimte die ècht af is, inclusief de accessoires voor het papier, de borstel en de handdoek 🚽.

Mitz Place 🧶

We zijn hard bezig geweest met de laatste werkzaamheden voor “Mitz Place”: schilderen en vervolgens de benodigdheden voor het plafond en de vloer halen. En wie moest er natuurlijk mee?🤡 Ja, thuis blijven is nog wel een dingetje, dus tussen plafond en vloerdelen mee. En dat alles bij plus 40 graden,….. pppffff

Ook Mitz Place was klaar om ingeruimd te worden, voor mij nu verboden terrein 😂. Nou sterker nog: de ruimte is nu al ingeruimd, ze kon niet wachten. Vrijdag was de ruimte klaar en zaterdag werd de woonkamer ineens een stuk leger 😉 En niet alleen de bollen wol die verdwenen, maar ook al dat wat een mens eigenlijk te veel heeft. En ja iets weggooien daar hebben we moeite mee, maar goed ook dat later een keer.

Nu eerst de opening van MP!

Met natuurlijk een koninklijke opgang!

Voor een beetje nachtrust.

Mitz was zo lekker bezig met het inruimen van haar ruimte, dat ik verder ben gegaan met de slaapkamer, ook al was het weekend. En we zouden het weekend vrij houden. Maar het was toch veel te warm om buiten iets te doen en het schilderwerk was al klaar. Dus ff door buffelen 💪

Restte voor mij alleen nog de vloer en dan ons bed, waar we dus één jaar niet in geslapen hebben. En omdat de fotograaf bezig was met bollen en bakken alleen een foto van het eind resultaat. En dat mag er zijn. Een echte metamorfose, van de oude stoffige vieze boudoir met van dat vieze tapijt dat er zeker een jaar of twintig had gelegen. Bbbbbrrrr 😮 Moet er niet meer aan denken, nu lekker fris en licht. Wat zullen we slapen…..

Niet alleen maar werken

Eigenlijk is het binnen nog het beste vertoeven met deze warmte, 10 tot 12 graden warmer dan normaal. En dat is warm ondanks dat wij wel iets gewend zijn, en wat helpt het beste bij deze warmte? Genoeg drinken en

watermeloen, goed voor de vochthuishouding. En lekker! Oké aardbeien hebben z’n voorkeur maar dit is beter bij deze warmte….

En wij hebben zelfs nog een beetje de toerist uit gehangen en deze keer een leuk rondje gedaan naar Orgnac L’Aven en Goudargues. De eerste kennen we, hebben we vaak gestaan voor de koop van ons huis. Was een mooie camperplek in het dorp, met alle voorzieningen, maar die is dus helaas gesloten. Was voor ons een prachtplek, er was dus water en je kon er vuil water lozen en het toilet legen. En niet te vergeten: brood halen bij de bakker in het dorp. En die heeft echt heerlijk brood!

Maar er is een nieuwe camperplek gemaakt, die veel verder van het dorp tegenover de camping ligt, en daar staat nu dus niemand meer. Denk dan: jammer voor de lokale winkeliers. En je ziet nu heel veel campers overal en nergens staan. Wij ook om even lekker te ontbijten met brood dat we wel haalden bij die geweldige bakker.

Daarna doorgereden naar Goudargues een echt geweldig gezellig plaatsje aan de Cèze met een leuk grachtje en met vele terrasjes voor de liefhebbers. 🤔 Haha, nee inderdaad wij niet😂, maar voor wie het leuk vindt….. Een echte aanrader.

Echt een superbegin van onze nieuwe maand, zonder werkkleding. Maar mèt nog meer van dit soort uitjes, zin in! Fijn dag iedereen! Veel groeten en liefs uit de Ardèche 😘

We kunnen weer rustig zitten!! 😎

De afgelopen weken waren zoals altijd weer behoorlijk goed gevuld. Soms eigenlijk tè, maar ja, we willen de belangrijkste ruimtes toch voordat de kou gaat inzetten af hebben. En het liefst eigenlijk ook nog ruim voor die tijd zodat we zelf ook nog heel even vakantie kunnen nemen. En toerist in eigen regio kunnen gaan spelen. Dus er wordt alles op alles gezet om dit voor elkaar te krijgen.

Terwijl het nog steeds snikheet was, werd op mijn zoldertje de laatste hand gelegd aan het aanbrengen van de isolatie, en het alvast maken van het ijzerwerk, zodat alles klaar staat om er gipsplaten tegen aan te brengen. Wàt een verschil nu al met die isolatie, graaaaaden minder warm! Nu ook al fijn als daar gewerkt moet worden 👍

PP liet deze werkzaamheden samen lopen met de isolatie van onze eigen slaapkamer, wel zo makkelijk, en besparend in materiaal.

Inmiddels is hier al het gips aan de wanden aangebracht, ‘slechts’ het plafond moet nog worden gedaan.

Ook werd er weer even lekker geboord: de buitenmuur van de slaapkamer werd vakkundig verankerd. Niet alleen noodzakelijk, maar met van deze ankers ook nog eens fraai! (vinden wij dan, hè? 😇)

En als je deze foto zo ziet, valt het goed te snappen dat er straks ook nog een klein (nou ja, klein??🤨 ) klusje rest: het bijwerken/aanhelen/reinigen etc. van de muren. Want jammer genoeg is vrijwel alles met cement gevoegd, en tja, dat geeft niet mee. En oude muren bewegen. Dus alle voegjes moeten er nog uit, en vervangen worden door kalkvoegen, die wel mee kunnen bewegen met de grond en dus met het huis. Maar da’s voor later. En het schoonmaken van de muren ook dus.

En schreef ik al dat het snikheet was?? Nou, de laatste 2 weken weer een extra tandje er boven op, en als we de weersvoorspellingen mogen geloven geldt dat nog voor minimaal de komende 2 weken ook. Oef. Nog even afzien dus.

Gelukkig was er ook een keer regen. En wat voor regen!!!! Inclusief hagelstenen!!! Die gelukkig niet groot genoeg waren om schade te veroorzaken.

Lekker verkoelend, en goed voor de plantjes zullen we maar zeggen!!

De afgelopen week stond in het teken van het kleinste kamertje 😆, nou ja, zelfs 2 kleinste kamertjes 🤨. Want terwijl PP de eerste breekwerkzaamheden begon om de oude, smerige wc eruit te halen

stond ik met 35 graden dik ingepakt in een ander klein hokje. Het hokje beneden bij onze wateropvang en waterdrukregelaar van de pomp. We hadden ontdekt dat daar nogal wat illegale bewoners huisden: mieren!! En niet een paar, maar duizenden!! Minimaal!! En da’s nou niet echt de bedoeling. Dus begon ik daar met het uitroeien daarvan. Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr…..

Geloof me: zelfs met zo’n plastic kappie op je kop weten ze via-via nog heel goed de weg naar je nek te vinden, en direct toe te happen. En wat kunnen die beesten steken!!!. Dat laatste zou ik als ik mier was overigens ook doen, want tja, ik vernietig wel hun huis. Maar ja. Genoeg ruimte voor ze om ergens anders lekker weer een nieuw optrekje te bouwen zal ik maar zeggen. Nu voor deze ruimte een kwestie van bijhouden, geen illegale bewoners hier meer!!

Helaas ook wat minder nieuws, want ik had een heel klein ongelukje. Dat gaat zeker no claim kosten 😳 Gelukkig stond er vervangend vervoer klaar, dus ik kon ook met volle maan weer lekker rondvliegen 😂😇🧹

PP vorderde inmiddels gestaag met de werkzaamheden in het kleinste kamertje, waar ook ik af en toe een handje mocht helpen. Liefde is: gezellig samen in het kleinste kamertje werken, haha!

En nadat er ook nog een metalstud wand met isolatie aan de buitenwand werd geplaatst, is dit nu het uiteindelijke resultaat tot en met vrijdagmiddag. Inclusief al de tegelwand en een eerste laag verf op die vreselijke roze geschilderde muren….

We zijn superblij met het resultaat, en het belangrijkste: hij doet het ook nog! Niet onbelangrijk. Volgende week verder met verven van de muren, en uiteraard wordt dat gezellig gebloemde houten plankje (voorheen salontafel van de vorige bewoners 😉) nog mooi afgewerkt. Net als de gipsplaten die na afwerking uiteraard ook nog geschilderd gaan worden.

En overigens: de ‘zit’ is ook nog eens lekker, en dat is zeker ook niet onbelangrijk. We kunnen dus nu gewoon weer! (Eerlijkheid biedt te zeggen dat er nòg een toilet in huis aanwezig is. Tenminste, nu nog wel. Alleen: die is al niet meer aangesloten op het water, dus het was ff een beetje behelpen met een emmertje water om door te spoelen. Ach, als dat alles is???)

Buiten al onze werkzaamheden om, hielden we wel de weekenden vrij. Eigenlijk niet alleen maar omdat we dat wilden, maar ook, en ik schreef het al eerder, omdat we ècht wel voelen dat we geen 20, geen 30, geen 40 en zelfs geen 50 meer zijn. Pfffff…….

Mooie gelegenheid om steeds in het weekend ook 1 dag te besteden aan het verkennen van de omgeving. Want wat een leuke plekken, stadjes, dorpjes, uitzichtjes etc. zijn er nog te ontdekken!

We deden o.a. Beaulieu en Grospierres aan. Beetje te warm om echt rond te lopen, maar wel leuk om even de kerkjes in die plaatsjes aan te doen. En om op de terugweg naar huis te kunnen constateren dat de campings rondom het laatstgenoemde plaatsje bommievol staan!!! Top voor de omgeving, het is ze zo gegund na de laatste moeilijke jaren!!!

Beaulieu, waar helaas de kerk gesloten bleek. Zeer triest, want de reden daarvoor was dat vandalen daar binnen huis hadden gehouden eind juli. Ongelofelijk, zo respectloos!!

En Grospierres

Gisteren gingen we zelfs even op de nostalgische toer: we deden de route via de N102, richting Mayres en Astet. Deze plekken waren onze favo kampeerplekken voordat we onze biezen pakten en definitief richting La Douce vertrokken. We deden daar even onderzoek waar we later in het seizoen eens kunnen gaan staan met ons Ventje, en dat lijkt voor dan prima te gaan lukken. Momenteel echt niet, want overal waar water is, is het niet te doen vanwege de drukte. En met die hitte en drukte, en bovendien met ons viervoeterige schatje die het nog steeds echt niet kan vinden met andere viervoeters (en ook niet met al te kleine tweevoeters overigens ), voor ons nu geen optie om ons daar in te mengen.

Maar gelukkig op eigen grond ook genoeg ruimte om lekker te luieren.

Om de handjes soepel te houden werden er in de afgelopen tijd met name in de avonduren de nodige projektjes voltooid.

Ik waagde me aan weer een Mandala, die best aardig gelukt is, al zeg ik het zelf. En uiteraard ook met een stukje MasBertrandes er in: de cirkels zijn gemaakt van oude elektradraden die uit het huis komen. Circulaire cirkels dus 😇

En madame Yogha werd ook voltooid. Binnenkort maar eens een webwinkeltje gaan openen om wat items aan de mens proberen te brengen 😇

Over de accessoires van deze Yogha dame (en ook van wat andere projekjes) heb ik nog een leuk verhaal overigens.

Zoals al meermalen aangehaald op dit blog, verbleven we in de tijd dat we wachtten op het tekenen van de stukken voor de aankoop van ons huis regelmatig in Chapias, een gehuchtje dat hoort bij het plaatsje Labaume. Niet zo ver van ons huidige huis af, en daar konden we prima staan met zowel de camper als mijn auto, zonder dat we iemand hinderden.

Daar liep PP op een gegeven moment bij het weggooien van wat vuil in de bakken tegen wat plastic zakken aan. Die waren naast die bakken gezet. Duidelijk iemand die echt grote schoonmaak aan het houden was, gezien ook hetgeen er nog meer bij was gedumpt.

En laat ie nu net de fout maken om daarin te kijken, en te ontdekken dat er een schat aan kraaltjes, kettinkjes en armbandjes in zat!!!! En laat ie nu ook net de fout maken om dat aan mij, naast heks ook ekster èn bovendien verzamelaarster pur sang, te melden……. 😆👍🙏😍✨

Resultaat:

Dit ging dus ook nog eens mee en route! Maar ja, wordt nu dus wel super toegepast om wat is gepunnikt lekker op te vrolijken. En af en toe eens iemand blij mee te maken, ook altijd hardstikke leuk!!

Voor deze zondagmiddag staat er verder lekker nix op de planning, dus we sluiten ons aan bij het viervoeterspul dat zich erg vermaakt op het terrein. Fijne zondagmiddag nog aan iedereen!!

Veel groeten vanuit Mas Quartier Bertrandes.

Iets met mussen en: grof geschut!

Mon Dieu…. wat is het heet!!! Echt, die mussen vallen zeker van het dak. Iedere dag in de laatste 2 weken vèr in de 30 graden en helemaal geen regen van betekenis. Wel soms onweer, maar da’s logisch met deze temperaturen.

Dus nog steeds vroeg uit de veren, om vervolgens eerst de buitenklussen te doen. Lees: ik in de tuin en PP verder aan de keuken, en daarna beiden binnen aan de slag.

Zo ’s morgens vroeg echt wel belachelijk mooi buiten.

En in de tuin worden goede vorderingen gemaakt. Er is al een heel stuk gefatsoeneerd en opgeruimd richting meer uitzicht op de ‘Monts d’Ardèche’. Ja, als je uitzicht op de bergen gewend bent, en het is hier ook weer mogelijk dat te creëeren, dan gaat dat hier ook zeker goedkomen. Wel nog ff wat werk voor de boeg daarvoor 💪

Wat zo grappig is, is dat onze buurtjes, die hier dus al meer dan 40 jaar wonen, zelfs nooit eerder hebben gezien dat er zulke leuke terrassen op ons terrein aanwezig zijn…… Was een kwestie van leeghalen, kaal maaien en afvoeren het afval. Klinkt simpel, is ook niet moeilijk, maar wel een heule boel werk. En ik vorder aardig, al zeg ik het zelf 😇

PP knutselde lekker verder aan de keuken. We namen zelfs helemaal geen weekendpauze, gewoon doorbuffelen. Want wat heerlijk als de keuken er in zou zitten!

Wat voortgangsfoto’s

en uiteindelijk HET resultaat! Nog een beetje een rommeltje, want we vinden nog steeds dozen met spullen die de keuken in moeten. En op deze foto’s zijn het gasfornuis en de afzuigkap nèt geplaatst en aangesloten. Die vrolijke blauwe folie moet er dus nog af. Net als van de keukenkastjes overigens, maar er moeten nog gipsplaten langs worden vervoerd het huis in voor de overige ruimtes. Mèt risico op beschadiging van de kastjes. Die folie hebben we dus voor de zekerheid nog maar even laten zitten….

We zijn er wel al ontzettend blij mee!! En helemaal tevreden met het resultaat 🥳. De geboorte van een keuken kunnen we wel zeggen, want we hebben 9 maanden uit zakken, dozen en geimproviseerde kastjes geleefd en op campingstelletjes gekookt.

Kunnen we eindelijk binnenkort onze buren eens uitnodigen voor een hapje en een drankje. Nog 1 klein detail: de pannen missen nog. Maar die gaan we ook weer vinden in de chaos. En misschien prepareren we zelfs wel één van onze ‘Beauregard’menus 😎 voor ze, wie weet??

Tussendoor waren er ook nog kleinere klusjes, zoals alvast alle binnendeuren schuren en schilderen. Ennuh… repareren. Want tja, er is wat af gebricoleerd in dit huis! Moet de deur korter? Ach, joh, niet zo moeilijk doen. Gewoon stukkie eraf zagen, en weer ophangen!

Niet helemaal zoals het hoort! (Helemaal niet dus!).

Zo dus wel, et voilà!

Wat dat betreft kan PP zijn hart ophalen, van dat soort klusjes zijn er genoeg in en om het huis!

De hal heeft inmiddels de heftige oranje kleur verloren, en staat nu weer direct vol spullen vanuit de toekomstige slaapkamer. Daar nu inmiddels ook aan de slag gegaan.

En dan een echt hele vervelende klus die ècht moest gebeuren: de isolatie aanbrengen op de verdieping. Eigenlijk is het met ver in de 30 graden te warm om aan zo’n klus te werken, maar als die isolatie is geplaatst, helpt dat ook om de warmte buiten te houden.

Bovendien ook nodig voor de voortgang, want als die ruimte – mijn ruimte 😍- klaar is kan er veel vanuit de woonkamer daarnaartoe. Vooral PP kijkt daar ècht naar uit, al die haakmeuk uit de woonkamer…. 😂

Het was zoals gezegd een warm klusje, dus nòg vroeger uit de veren


en na behoorlijk wat hete uurtjes zit het er nu in. Top!! En direct al resultaat van een paar graden minder boven merkbaar.

Fransen en communiceren

En bij al deze werkzaamheden werden we ook nog eens ‘belaagd’ door de Enedis, het alom gevreesde energiebedrijf. Ergens in april kwamen ze al langs met de mededeling dat er een aantal elektrapalen zouden moeten worden vervangen iets verderop richting Vagnas. En dat zou betekenen dat alle stroom er 3 dagen af zou moeten, ook in ons uithoekje. We zouden dan een aggregaat krijgen voor die dagen om zo toch elektra te hebben. Voor ons en onze buren onontbeerlijk, want we hebben water uit onze bron en de pomp die het omhoog pompt werkt op?? Juist, elektra.

Er waren in 3 sessies hele aardige monsieurs langs geweest in april, om vervolgens te concluderen dat de huidige installatie die voor de beide huizen aan 1 paal is bevestigd niet zomaar aan een aggregaat gehangen zou kunnen worden. Er zou nog een – tijdelijke – aanpassing moeten plaatsvinden, en die zou half mei gebeuren. En dan begin juni de afsluiting en het aggregaat.

Maar zoals altijd met Enedis, geen enkel bericht daarna meer, en niemand gezien in mei, en ook niemand in juni. Nou ja, afwachten dan maar.

Uhhhh…. afwachten? Mais oui, tot we een paar weken geleden tot 2x toe een sms kregen dat de elektra er voor 3 uur af zou gaan, maar er op die dagen niets gebeurde.

En toen ineens grof geschut in onze tuin. Ook weer zonder enige vorm van bericht vooraf.

Deze hele combi had niet eens het weggetje naar ons huis van max 9T mogen nemen… om maar niet te spreken over het feit dat we met de beste monsieurs in april al hadden afgesproken dat er een klein aggregaat zou komen. Gebracht op een aanhanger, want mag niet te hoog zijn omdat ze onder de elektradraden door zouden moeten, en een groter gevaarte zou ons terras bij het huis aan gort rijden. En groter is ook helemaal niet nodig, we zijn maar met 2 huishoudens van ieder 2 personen hier.

Ergens in de hiërarchie lijn van de communicatie was dat echter niet helemaal goed gegaan, en zaten we ineens met een tig-tonnige vrachtcombi op de oprit. Die na een aantal telefoontjes met de hoge heren op kantoor onverrichterzake vertrok, en ons met heel veel ???? achter liet. Want er werd ons gemeld dat het zeker was dat de dag erop de elektra er af uit zou gaan, en hoe het geregeld zou worden dat was nog niet zeker. Er zou nog iemand langskomen, maar jullie raden het al: personne n’est venu. Niemand dus. ‘En attendant Enedis’, ik zou er een boek over kunnen schrijven 😎, in de afgelopen 17 jaar maakten we immers al eerder heel wat met ze mee. Ideetje voor als ik me eens ga vervelen.

De volgende ochtend werd inderdaad rond 09.00 uur de elektra afgesloten, en hadden we nog niets gezien of gehoord. Communicatie is een echt een vak!!!

PP had echter echt elektra nodig voor zijn werkzaamheden. Dus een halfuur later togen we richting Vagnas in de hoop daar dan wat meer info te kunnen krijgen als we iemand van de Enedis zouden zien. Halverwege die rit kwam ons toen al een nieuwe equipe tegemoet. Mèt nu wèl de afgesproken apparatuur 👍.

Dit karretje werd onder de bomen gereden en wonder boven wonder tòch zonder enige aanpassing op het elektranet aangesloten.

Met wel kolereherrie als gevolg! Ze hadden bij de plaatsing aangegeven dat het slechts voor 1 nacht zou zijn, en dat was gelukkig ook zo. Want van slapen met zo’n ding naast je hoofd komt niet veel 🥱.

Nou ja, dat in ieder geval ook weer achter de rug. Degene die de volgende dag overigens het karretje weer kwam halen moest nog even een ontzettend bandenspoor achterlaten in zowel ons terrein als op ons pad. Waar ook die tig-tonner al het nodige aan grond had losgereden helaas. Maar als inmiddels al 17 jaar in Frankrijk wonende Nederlander weten we dat we daar niet over moeten zeuren. Daar worden alleen schouders voor opgehaald als je er wat van zegt. Gelukkig voor ons had het niet net geregend, dat had erger geweest qua schade aan het terrein. Dus tja…..

Nu, na meer dan 3 weken zonder enige rust te hebben doorgewerkt wordt het voor ons tijd om een keer weekend te ‘vieren’. Een rustig ontbijtje maken, eens een boek lezen, van onze plek genieten en ’s avonds met een wijntje lekker wat vlees en groentjes op de bakplaat. Het zou ietsjes koeler moeten worden, wat we ook echt wel hopen 🙏.

De viervoeters gaan er op hun eigen manier mee om. Piep zoekt als er nog een watertje is in de omgeving direct die verkoeling op. Tot en met de buik hè?? Daar blijft ie consequent in

Om vervolgens heel verontwaardigd het afspoelen te ondergaan. Ja duhuh, zo vies en modderig willen we ‘m echt niet aan ons bed hebben staan!

En Sfink? Ach, ’t is een kat hè? ’s Morgens krìjsen dat madame doet om naar buiten te kunnen, en dan vervolgens binnen 5 min weer aan de deur staan om binnen te willen. En als ze dan haar zin niet krijgt, vermaakt ze zich vervolgens de hele dag met rondjes rond het huis lopen, ruzie maken met Piep als ie buiten is, en genieten van het allerlekkerste water dat je maar zelf uit de gieter kunt lebberen. Leven als Sfink in Frankrijk!!!

En natuurlijk moeten de vermoeide tuinhanden ook weer even wat draadjes aan elkaar knopen. Zin an! Fijn weekend iedereen!!

Les Parmentiers ‘en route’

We gaan lekker, al zeggen we het zelf. Inmiddels wel een tropenrooster om nog wat gedaan te krijgen, de wekker staat al een tijdje op 6 uur. Dit omdat het anders veuls te warm is, vooral om buiten wat te doen. Dus opstaan, bakkie pleur, en gaan!!!! En dan ergens in de ochtend even snel een boterhammetje c.q. yoghurtje en verder tot het uit te houden is. En in de middag binnenwerk.

Het opstaan om 6 uur heeft ook z’n voordelen, dan kun je bijvoorbeeld hiervan genieten, wow!

Er was echter niet alleen maar zonneschijn en warmte, maar ook bij tijd en wijle nattigheid. Soms wat veel nattigheid. Voor de natuur heerlijk natuurlijk dat er naast warmte ook behoorlijk wat neerslag viel, gepaard ook met heeeeeeel veel onweer overigens. (Zoveel zelfs dat PP inmiddels ook zoiets heeft van ‘moet dat nou?’ 😆). En altijd eind middag/begin avond. Wat voor ons niet erg is, maar als je vakantie hebt wat minder. Wat Ilse, een oud-collegaatje van mij van Nationale-Nederlanden, postte op FB, en we er door die post achter kwamen dat ze samen met vrienden vlakbij stond op een camping.

Uiteraard kwamen ze daarna even langs. Ontzettend leuk om elkaar na ruim 20 jaar weer eens te zien! Ze voelden zich ‘live in een aflevering van Ik Vertrek’ haha! (Zelf vind ik het meer een combi van Ik Vertrek, Help, mijn man is klusser en Bouwval gevonden oh nee gezocht 😅, maar goed…. )

Als we een beetje doorwerken komen ze volgend jaar mèt Bossche Bollen ons werk weer bewonderen. Jullie snappen: we zetten er de vaart achter!

En dat deden we inderdaad weer de afgelopen weken. Zowel de keuken, de badkamer als de gang zijn inmiddels voorzien van alle benodigde nieuwe water- en elektra leidingen en zelfs de gipsplaten zijn in deze ruimtes al aangebracht. Met meer dan voldoende schroeven Bart 😅.

De keuken

Ook al geschilderd

De badkamer

ook al voorzien van gipsplaten, en inmiddels ook al tig keer geschuurd en gesmeerd, klaar om te schilderen

En de gang

die inmiddels ook is ook geschuurd en gesmeerd, ook hier kan worden gekliederd.

De oplettende blogvolg(st)er kan uit deze foto’s ook opmaken dat er dit keer ook weer van mijn hand wat binnenwerk werd afgeleverd: die vreselijk donkerbruine trap werd namelijk voor de 1e keer geschuurd en gelijk wit geschilderd. Wàt een verschil zeg!!

En terwijl PP zo bloedig stond te zweten op al die gipsplaten werd er qua opruim- en maaiwerk door mij ook weer het nodige in de vroege ochtenduurtjes verwerkt. Het begint ergens op te lijken!!! Nog maar een hectare of 2 te gaan 😳

Uiteraard gingen we er ook nog even op uit tussendoor. We vonden aan de Cèze een heel leuk kiezelstrandje, waar we inmiddels al een paar keer heen zijn geweest. Lekker even afkoelen, heerlijk! Piep vindt dat ook, maar heeft toch liever nog grond aan zijn Piep-pootjes. Staan en met de buik in het water is goed, maar zwemmen? Ho maar! Baasje blijft wel proberen…

Ook ik deed nog een poging, maar dat lukte niet. Nou ja, dan zelf ook maar even tussen de kleine visjes afkoelen.

Ik mocht afgelopen maand ook verjaren en dat was een mooie gelegenheid om daar een vrije dag voor te nemen. Ons Ventje hadden we al de avond er voor gepakt, en we togen bijtijds richting Chapias om daar rustig ons ontbijtje te nuttigen. Goede herinneringen aan deze plek, waar we best een aantal keren een aantal dagen hebben gestaan toen we met Ventje en mijn voituur in convooi aan het rondrijden waren, wachtend op de tekening van de stukken voor ons huis. Dus nu een leuke gelegenheid om weer even naar toe terug te gaan.


Ook Piep genoot er weer van

Voor de terugreis maakten we een leuk rondje langs wat grappige dorpjes in de buurt: Rosières, Joyeuse en l’Argentière. Alle 3 de moeite waard om nog eens uitgebreid te gaan onderzoeken. Vooral l’Argentière lijkt ons prima om eens een dagje naar toe te gaan, uiteraard nà het seizoen want dat er al behoorlijk wat vakantievolk op de been is, dat is zelfs ons niet ontgaan 😏.

We waren dus naast het buffelen best ook veel ‘en route’, zoals ook andere Parmentiers. Grote Neef Theo was met zijn Rinske op vakantie met hun caravan en zij waren vlakbij ons in Barjac op de camping beland. Ook zij kwamen even bekijken wat neefjelief allemaal aan het uitvoeren is, hier zo in L’Ardèche… En ze hadden hun Franse lievelingsgebakje meegenomen, heerlijke eclairs.

Gezellig om ze even te zien en bij te kletsen. Volgende keer wat langer!!

En nadat we afgelopen week maar liefst bijna 3 dagen zonder ook maar een enkele internetverbinding hadden verbleven, bleek vrijdagochtend gelukkig dat we weer met de rest van de wereld verbonden waren. Wat errug handig is, want de bij onze grote vrienden van Ikea bestelde keuken zou vrijdagmiddag worden geleverd. En dan is het toch lastig als de bezorger niet even kan checken waar we zitten.

Maar gelukkig waren we net weer online, toen we werden gebeld. Ze waren zelfs nog eerder dan gepland, en zonder problemen werden alle 81 pakjes zelfs netjes binnen afgeleverd. Echt topservice!!!

Uiteraard dan geen sprake van weekendrust, want: de kastjes staan te wachten!!!!!

Gisterenochtend dus even een echt momentje: de onderdelen van het eerste kastje van de keuken werden uit het karton gehaald, onder toeziend oog van onze immer aanwezige opzichter 🤡.

Ik kliederde nog even snel de boel onder, zodat alles ook direct kan worden bevestigd zodra in elkaar gezet.

Voor PP was het een bijna routineklus, gezien alle kastjes die er in Ferme Beauregard allemaal in elkaar gezet zijn. Maar heel flauw van Ikea: ze hebben toch e.e.a. gewijzigd, waardoor ie ff moet opletten.

En PP zou PP niet zijn als ie ook in bepaalde niet-standaard hoekjes en in een totaal niet rechte keuken (en dan bedoelen we ècht niet recht) tòch een mooi kastje wil plaatsen. Dat betekent het betere aanpaswerk, maar ja, ook dat is hem wel toevertrouwd.

Ook vanochtend weer vroeg uit de veren, overigens al na de 3e errug onrustige nacht. Donderdagavond was de beginavond van het alom (nou ja, wij kenden het natuurlijk nog niet) bekende Aluna festival in Ruoms. Niet dat wij muziek hoorden hoor, we hoorden alleen maar boenkeboenkeboenkeboenk….

Sneu voor hen was echter wel dat het later op de avond echt heeeeeel erg begon te regenen, en ook wij dit keer niet echt werden gespaard. Heftige regen, gevolgd door een oorverdovend onweer, dat nog heftiger lijkt als je in een caravan slaapt. En dat de hele nacht doorging…..

Nadat de Ikea was gearriveerd vrijdag dachten we ook nog even naar Aubenas te gaan om o.a. verf te kopen. Inderdaad, heenweg geen probleem, maar voor de terugweg geen rekening gehouden met de aankomst van de gasten voor de 2e avond van het genoemde Aluna festival. Het moet een druk gebeuren zijn geweest! Maar gelukkig voor hen deze 2 avonden (en nachten) prima weer, en ach, boenkeboenkeboenkeboenk kan misschien net als kedengkedeng nog eens een hit worden, haha! 🎶

We waren dus ook vanochtend vroeg uit de veren. Kostte wat moeite, maar als je dit koppie dan aan je bed ziet zitten, dan is het wakker worden iets makkelijker, niet?? (Het moge duidelijk zijn dat 🤡 ook geen ochtendhond is).

PP ging vrolijk verder aan de keuken en inmiddels hangen bijna alle kastjes. Er moet alleen nog wat meer maatwerk worden afgeleverd. Daarover volgende keer meer.

En ik? Zolang het nog kon vanochtend stortte ik me op het wegknippen van die vreselijke prikstruiken op het terrein. Waarbij ik goede hulp kreeg dit keer, Sfink staat haar mannetje uhhhh vrouwtje 😻

En uiteraard moest er even ochtendgymnastiek in de boom worden gedaan, ik zeg: lekker bezig voor een inmiddels zeker 17 jaar oude dame

Straks nog even een rustmomentje in de tuin nemen, en genieten van een zo-mi-bo.

We worden in ieder geval prachtig toegezongen door de talrijke cigales. Heerlijk zomers!!!

“Mas Quartier Bertrandes” niet alleen op de kaart, maar nu ook aan de ingang…..

De eerste nieuwsgierigen konden het niet laten: Bernice en Ton kwamen gezellig langs op weg naar hun vakantie in Spanje, om ons harde werk te bewonderen en te kijken hoe we ons voorlopig nog niet hoeven te vervelen 😆.

Zij brachten dit prachtige naambordje voor ons mee, dat uiteraard direct een mooi plekkie kreeg op de huidige betonnen markeringen met ons huisnummer erop. Vooralsnog, want ook daar gaan we in de toekomst nog wel een mooiere oplossing voor zoeken. Maar nadat PP ons al via google maps op de kaart had gezet, nu in ieder geval ook hier ons naambordje, helemaal top!

Zij bleven ook gezellig een nachtje slapen en hadden daar voor tent en luchtbedden meegenomen. Dat ging prima!

Alleen….. hadden we tot dan toe alleen maar heftig droge dagen, begon het al eerder op hun aankomst dag fors te regenen, en ging dat goed door die nacht. Vergezeld van een behoorlijke kou, die we ook tot dan toe niet meer hadden gehad sinds febr/maart. Het was afzien, maar ja, je moet er wat voor over hebben om een nachtje B2B te komen logeren 😂.

In ieder geval gezellig bijgekletst.

In de afgelopen weken werd er weer heeeeeel wat werk verricht!! De oude afgekeurde geiser werd eindelijk weggehaald, en onze Froggie, die inmiddels een mooi plekje in de tuin had gekregen, moet ons voorlopig schoonhouden. En we moeten zeggen: ideaal! Als de zon dan ook heeft geschenen hè? Want anders sta je onder koud water 😏. Gelukkig is dat nog niet zo vaak voorgekomen.

PP had er zin an, hij hakte dat het een lieve lust was. Nadat de diverse ramen al waren vervangen, zowel boven

als beneden

was nu de keukendeur aan de beurt. Wat een verandering!!

Beetje jammer was dat het espagnolet stuk bleek, en dat sinds we het meldden aan de leverancier en zij beloofden een nieuwe te sturen en ook deden, het UPS nog steeds niet gelukt is dit bij ons aan te leveren 😫. We blijven 🤞.

De oude keuken werd ook al verwijderd, en uiteraard worden deze oude kastjes weer hergebruikt in het houten schuurtje. Heeft PP daar gelijk ook wat opbergmogelijkheid.

En… met heel veel bloed zweet en tranen werd het 60-er jaren keukenblok van z’n plaats gehaald. Een precies klusje, want dit pracht item willen we integreren in onze nieuwe keuken.

Uiteraard was dat loshalen weer zo’n priegelklusje dat 1 van ons 2-en, ik noem geen naam, zich in het kastje moest wringen om de verroeste schroefjes los te draaien. En nee, geen 3 keer om te raden wie dat weer eens was 😅

Maar al deze moeite was niet voor niets: het keukenblok staat inmiddels, verhoogd en wel, op de goede plek. En is ook al aangesloten op water, en dat water ook al op de nieuwe boiler. Nice!

Die aansluiting op water liet even op zich wachten, omdat ons was beloofd dat het bestelde loodgieterswerk nog vòòor de Pinksteren zou worden geleverd, maar dat lukte dus niet. En wat doe je dan? Nou, gewoon beginnen aan fase 1 van het GTP (Grote Tuin Plan). Een kleine impressie…

Zo gaaf dat alles dat je aanpakt direct zichtbaar verbetering oplevert! PP kan nu via deze extra ingang mooi een rondje voor het huis rijden, handig met materialen halen en afvoeren van tuinafval. Want ja, natuurlijk hebben we op onze ruim 3ha grond wel een plekkie of zo om tuinafval te dumpen, momenteel is dat niet gewenst. Want er is ten eerste te veel, en dat zou alleen maar brandgevaar bij droogte opleveren. En ten tweede moeten we eerst nog overzicht over het terrein krijgen. Want allemachtig: nog steeds wordt overal vooral kapotte troep vandaan gehaald. We zijn nog steeds minimaal 1 keer per week bij de dechet te vinden. Om deze zooi van de oude bewoners weg te brengen en niet in de natuur te laten liggen…

Gisteren werden we daar een keer goed bij geholpen, want ‘de ijzerboer’ kondigde zich aan. Net toen we terug waren van de dechet om tuinafval te dumpen. Onze buurman had al eens aangegeven dat deze ijzerboer zich regelmatig liet zien, maar hij bleek het laatste jaar niet langs te zijn geweest. En stond nu ineens op de stoep.

Jammer voor hem was dat we inmiddels zelf al veel hadden afgevoerd, maar een kleine ronde om het huis heen leverde nog het nodige bruikbaars voor hem op. En voor ons zijn telefoonnummer, zodat als we weer wat zut hebben, we hem direct kunnen contacten. Altijd handig!

Terwijl PP na de levering van de materialen dus lekker aan het knutselen was met de waterwerken

hield ik mij ook na die eerste fase van het GTP voornamelijk bezig met de tuin. Volop bosmaaieren en opruimen en afvoeren. En zoals al gezegd, dan nog steeds snoeren, kabels, bouwstenen en nog van die zooi verzamelen. Geen fitnesscentrum nodig! 💪👍

Mooi wordt het wel, dat geeft ook goed energie als we eens echt uitgeput zijn…

Want (uiteraard) nemen we soms ook even een momentje om uit te blazen. Eigenlijk te weinig, maar ach…. Heerlijk weer even in de omgeving rond rijden. We bezochten o.a. Les Vans, waar net een antiquité markt was, altijd leuk.

En vervolgens het Middeleeuwse dorp Banne, waar een prachtig fort ligt. Deze hebben we voor nu slechts van een afstand bekeken, maar gaat zeker in de toekomst aan een nader onderzoek onderworpen worden!!

Wel grappig om te zien dat deze beide dorpjes/stadjes, die op slechts 20/25 km van ons af liggen zo’n ander klimaat hebben. Natter dus, wat duidelijk te zien is aan de begroeiing.

Wij hadden overigens gelukkig in de laatste weken ook behoorlijk wat regen. Steeds overdag bloedje heet, rond 16/17 uur onweer (speciaal voor PP!! ⛈) gevolgd door wat spetters c.q. een behoorlijke bui.

Deze van afgelopen week mag niet ontbreken op de foto. De plassen bleven zelfs best even liggen!

Wat dan de volgende dag een mooie mist in het dal richting Vallon oplevert….

Dit uitzicht gaat in de toekomst nog mooier worden als we verder gaan met de fases in ons GTP: er gaat nog een aantal behoorlijk hoge bomen worden weggehaald daar.

Op dit moment ook echt niet slecht toeven daar met dat uitzicht, en dus reden om heel af en toe en ook heel even de hangmat in te duiken. Mèt Piep!! Uiteraard, wat dacht je dan??? 🤡

Dit weekend staat ook in het teken van heel even rustig aan. Even de spiertjes rust gunnen, kleine klusjes in en om het huis doen, wat haakwerkjes voltooien en dus eindelijk weer een blogstukkie dichten.

Wordt binnenkort weer vervolgd!